بررسی نقش رهبران محلی در ترویج فنون و روشهای نوین کشاورزی در روستاهای منطقه گتوند، شهرستان شوشتر استان خوزستان

نرخ رشد بخش کشاورزی ایران در مقابل نرخ رشد جمعیت بسیار پائین است که به اعتقاد پژوهشگران با توجه به امکانات وسیع تولید و سرمایه که در دسترس است ، تنها از طریق منطقی کردن خدمات ترویجی میتوان روند رشد تولیدات کشاورزی را افزایش داد، به عبارت دیگر در جهت رشد افزایش تولیدات این ترویج و فعالیت های آموزشی ترویج است که میتواند نقش کلیدی را عهده دار شود ولی آنچه که مشخص است با توجه به محدودیت ها و پراکندگی روستاها کلیه اقشار تولید کننده روستایی امکان دسترسی به خدمات ترویجی دولتی را ندارند و نخواهند داشت و در این رابطه نهادهای رسمی و مراکز دولتی ارائه کننده خدمات فوق نیاز مبرمی به بازوهای مطمئن و کارآ در مناطق روسنایی آنهم بصورت غیر رسمی و موثر دارند تا امر اشاعه فنون و روشهای نوین کشاورزی در جهت پیشبرد فعالیت های توسعه روستایی تحقق یابد و در این رابطه نقش رهبران محلی به عنوان بازوهای اساسی این مهم، یعنی اشاعه فنون و روشهای نوین کشاورزی و پیشبرد فعالیت های ترویجی و نهایتا" افزایش تولیدات چه بصورت مستقیم و چه بصورت غیر مستقیم مشخص و آشکار است . تحقیق حاضر با هدف "آگاهی به نقش رهبران محلی در اشاعه فون و روش های کشاورزی و پیشبرد فعالیت های آموزشی ترویج" در جهت شناخت رهبران محلی و بررسی عوامل مشوق و یا بازدارنده تاثیر آنان در پیشبرد فعالیتهای ترویجی در 29 روستا از 58 روستایی بخش گتوند از توابع شهرستان شوشتر در خوزستان انجام گرفت . جمعیت آماری مورد مطالعه شامل 82 نفر از رهبران محلی و 164 نفر از مردم که بصورت تصادفی انتخاب شدند بود. بعد از تکمیل پرسشنامه و تجزیه و تحلیل آم اری اطلاعات ، مشخص شد که در میزان موفقیت رهبران محلی در پیشبرد فعالیتهای ترویجی در منطقه، متغیرهای منزلت اجتماعی رهبر، ارتباط رهبر با جهان خارج از روستا، توانائیهای فنی رهبر، با ارتباط رهبر بانهادهای فنی منطقه، فعالیتهای کشاورزی رهبر (میزان اراضی) و توان مالی رهبر تاثیر مثبت و معنی داری دارند. در تجزیه و تحلیل آماری اطلاعات از آزمون "مجذورکا" استفاده شده است .